للعشق حدود الفصل الرابع والعشرون
ما رجعت و انا تعبان كل حاجه ضدي و نهيت بمۏت... امي هو انا اصلا عايش ليه يعني مسببلك ۏجع.. و مش عارف و مش قادر افكر في غيرك و مش عارف اكون اب كويس لولادي اعمل ايه يا غزل اعمل ايه
غزل بدموع هششش اهدى على فكرة هي هتزعل لو حسيت انك زعلان و بعدين انت احسن اب في الدنيا عايش عشان ولادك و عشان كل الناس اللي بتحبك
بقلمي يارا عبدالعزيز
طلعت من حضنه... و فردت البطانية يلا عشان تنام و ترتاح انت تعبت انهاردة كفاية عليك كدا يلا يا دكتور على النوم
مسك ايديها و اتكلم بترجي انتي هتنامي جانبي صح
غزل اومال مش هنام يعني ولا ايه
عامر بهدوء ايه اللي انتي لابسه دا يا غزل
غزل بخجل اممم عايزاك مبسوط و مش زعلان عشان انت كنت عايزة كدا
عامر ابتسم بتلقائية على طفولتها و قبل... راسها بحب انا عايزاك جانبي و بس
كمل و هو بيمسك فيها بقوة أكبر مش هتسبني صح يا غزل
غزل ممكن منتكلمش في الموضوع دا دلوقتي لو سمحت انا مش عايزة اضايقك و مش عايزة اديك امل على حاجه انا مش هعرف اعملها بس انا عمري ما هبعدك عن سيف زي ما انت مفكر مش ...
عامر قاطعها و هو بيتكلم بدموع متكمليش احسن خليكي جانبي انا هتعافى بيكي ممكن متسبنيش الفترة دي مش هتسبني يا غزل صح و هتفضلي قاعدة معايا ممكن ارجوكي يا غزل
غزل تمام ممكن تنام بقى و متفكرش في حاجه
عامر نامي انتي انا مش عايز انام انا هقوم اطلع البلكونة شوية
غزل مسكته بقوة عشان مش عايزة تسيبه لدماغه و حزنه لا خليك متروحش في حتة
عامر أنتي خاېفة ليه كدا مش هعمل في نفسي حاجه انا اعقل من كدا
غزل عامر انا قولت اقعد متروحش في حتة و يلا نام كفاية عليك تفكير و دموع لحد كدا يلا نام بقى
دياب دخل الاوضة لاقى نور الحمام شغال عرف أن هاجر جوا فرد جسمه على السرير و غمض عينيه و هو بيفكر يعمل ايه و يقول لعامر و لا لأ قاطع تفكيره هاجر اللي خرجت من الحمام بتعب و قعدت جانبه على السرير و مسكت ايديه
فتح عينيه و اتعدل و هو بيبصلها پخوف قومي البسي نروح المستشفى انتي شكلك تعبان قومي يلا
هاجر اليوم كان متعب بس عشان كدا لو ارتاحت شوية هكون كويسة اكيد متقلقش انت مالك اتأخرت ليه تحت باين عليك مضايق من حاجه
دياب مفيش
شدها .. برفق يلا نامي و ارتاحي و متفكريش في حاجه و بكرة انتي مش هتطلعي من الاوضة انا لولا
